दृष्ट्वा तु पाण्डवानीकं...

श्लोकः

गीतोपदेशः

सञ्जय उवाच -

दृष्ट्वा तु पाण्डवानीकं व्यूढं दुर्योधनस्तदा ।

आचार्यमुपसङ्गम्य राजा वचनमब्रवीत् ॥२॥

अयं भगवद्गीतायाः प्रथमोध्यायस्य अर्जुनविषादयोगस्य द्वितीयः ( २) श्लोकः ।

सञ्जयः उवाच - दृष्ट्वा, तु, पाण्डवानीकम्, व्यूढम्, दुर्योधनः, तदा, आचार्यम्, उपसङ्गम्य, राजा, वचनम्, अब्रवीत्

तदा तु व्यू्ढं पाण्डवानीकं दृष्ट्वा राजा दुर्योधनः आचार्यम् उपसङ्गम्य वचनम् अब्रवीत् ।

तदा तु = तदानीं तु,

व्यूढम् = व्यूहत्वेन स्थापितम्,

पाण्डवानीकम् = पाण्डवसैन्यम्,

दृष्ट्वा =अवलोक्य,

राजा = नृपः,

दुर्योधनः = दुर्योधनः,

आचार्यम् = गुरुं द्रोणम्,

उपसङ्गम्य = उपसृत्य,

वचनम् = वाक्यम्,

अब्रवीत् = अवदत् ।

तदा व्यूहरूपेण स्थापितं पाण्डवानां सैन्यं दृष्ट्वा दुर्योधनः गुरोः द्रोणाचार्यस्य समीपं गत्वा इदं वचनम् अवदत् ।